Nazwa tej niewielkiej dziś miejscowości wywodzi się od ukraińskiego słowa-‚smoła’, prawdopodobnie istniała tu kiedyś puszczańska osada smolarzy, z których później wzięli się tzw. smolacy, broniący granic przed tołhajami, ludźmi zorganizowanymi w ogromne bandy, przychodzące w Bieszczady z południowej, węgierskiej strony Karpat. Byli oni szczególnie niebezpieczni, niszczyli i palili całe wsie, mordowali i uprowadzali ludność. Dla obrony przed nimi szlachta sanocka organizowała specjalne oddziały zbrojne, zwane właśnie „smolakami”, służyli w nich dobrze znający góry smolarze od nich właśnie wzięła się nazwa Smolnik.

Samo położenie wsi, pomiędzy potokiem Smolniczek, a Sanem, w miejscu gdzie rozwidlają się szlaki wiodące aż za Karpaty, pozwala przypuszczać, że jej mieszkańcy faktycznie pełnili tu funkcje strażnicze.